پروژه های دانشجویی پاسارگاد

از سوى دیگر، هزینه هاى دولت اسلامى توسط خود مردم تأمین مى گردد. این موضوع در همان اوایل صدر اسلام هم نمود داشت. اهل کتاب، که از منافع زندگى کردن در زیر چتر حمایتى دولت اسلامى استفاده مى کردند، وظیفه داشتند از حکومت اسلامى دفاع کنند. چنین رابطه متقابلى را نمى توان با عناوینى همچون رفتار غیرانسانى، تحقیرکننده، خشن و تبعیض آمیز مقایسه کرد. مسلمانان نیز چنین وظیفه اى دارند. همان گونه که اهل کتاب جزیه پرداخت مى کردند، مسلمانان خمس و زکات به دولت اسلامى پرداخت مى کنند و هزینه هاى دولت اسلامى را تأمین مى نمایند. به همین دلیل است که فقهاى اسلامى فرموده اند: جزیه اندازه ثابتى ندارد. هر سال براساس مصالح و توافق طرفین، مبلغ آن از طرف مقامات دولتى تعیین مى شود. دولت اسلامى حق دارد جزیه را به طور سرانه وضع کند. به این معنا که هر مرد بالغ و سالم هر سال مبلغ معیّنى جزیه بدهد. جزینه تنها بر مردها با وصف عاقل و بالغ بودن تعلّق مى گیرد و زن ها، کودکان، ناتوانان و دیوانگان مشمول پرداخت جزیه اى نمى باشند...