استادی قبل از شروع کلاس فلسفه‌اش، در حالی که وسایلی را به همراه داشت، در کلاس حاضر شد. وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلامی، شیشه خالی سس مایونزی را برداشت و با توپ‌های گلف شروع کرد به پر کردن آن. سپس از دانشجویان پرسید که آیا شیشه پر شده است؟ آن‌ها تائید کردند. در همین حال، استاد سنگریزه‌هایی را از پاکتی برداشت و در شیشه ریخت و به آرامی شیشه را تکان داد. سنگریزه‌ها با تکان استاد، وارد فضاهای خالی بین توپ‌های گلف شدند و استاد مجدداً پرسید که آیا شیشه پر شده است یا نه؟ دانشجویان پذیرفتند که شیشه پر شده است. این بار، استاد بسته‌ای از شن را برداشت و در شیشه ریخت و شن، تمام فضاهای خالی را پر کرد. استاد بار دیگر پرسید که آیا باز شیشه پر شده است؟ دانشجویان به اتفاق گفتند: بله!
استاد این بار، دو ظرف از شکلات را به حالت مایع درآورد و شروع کرد به ریختن در همان شیشه؛ به طوری که کاملاً فضاهای بین دانه‌های شن نیز پر شود. در این حالت دانشجویان شروع کردند به خندیدن. وقتی خندیدن دانشجویان تمام شد استاد گفت: حالا می‌خواهم بدانید که این شیشه نمادی از زندگی شماست. توپ‌های گلف موارد مهم زندگی شما هستند مانند خانواده، همسر، سلامتی و دوستان و اموالتان. چیزهایی که اگر سایر موارد حذف شوند، زندگی‌تان چیزی کم نخواهد داشت. سنگریزه‌ها در واقع چیزهای مهم دیگری هستند مانند شغل، منزل و اتومبیل شما. شن‌ها هم همان وسایل و ابزار کوچکی هستند که در زندگی‌تان از آن‌ها استفاده می‌کنید و این طور صحبتش را ادامه داد: اگر شما شن را در ابتدا در شیشه بریزید، در این صورت جایی برای سنگریزه‌ها و توپ‌های گلف وجود نخواهد داشت و این حقیقتی است که در زندگی شما هم اتفاق می‌افتد. اگر تمام وقت و انرژی خود را بر روی مسائل کوچک بگذارید، در این صورت هیچ‌گاه جایی برای مسائل مهم‌تر نخواهید داشت. به چیزهای مهمی که به شاد بودن شما کمک می‌کنند توجه کنید. در ابتدا به توپ‌های گلف توجه کنید که مهم‌ترین مسئله هستند. اولویت‌ها را در نظر آورید و باقی همه شن هستند و بی‌اهمیت.
دانشجویی دستش را بلند کرد و پرسید: پس شکلات نماد چیست؟ استاد لبخند زد و گفت: خوشحالم که این سؤال را پرسیدی! و گفت: نقش شکلات فقط این است که نشان دهد مهم نیست که چه مقدار زندگی شما کامل به نظر می‌رسد، مهم این است که همیشه جایی برای شیرینی وجود دارد.